من موقع که دانشجو بودم همیشه دکتر با خودش به تهران میبرد این نوشنه زیر دیشب به ذهنم رسید گفتم با شما به اشتراک بذارم .
من ایستاده کنار درخت چنار به انتظار احسان همان درخت چنار میدان دانشگاه پشت کلاس شیشه ای امروز شنبه است کلاس امنیت ساعت ۱۰ به پایان میرسد و احسان عازم تهران و من وبال او ،به قول خودش راننده آژانس دوستی است. دوستی شاگرد و استاد؛زمستان است ولی نه هر زمستانی زمستانی که از بهار شروع میشود،هوا سرد ساعت ۱۰.۱۰ دقیقه شده هنوز احسان نیامده است معمولا دانشجویان موقع خروج احاطه اش میکنند و طول میکشد تا از کلاس شیشه ای به اینجا برسد قرار من و احسان در کنار درخت چنار است. تا باهم به تهران برویم در مسیر برایم از حافظ و مولانا وقرآن میگوید. ماشین اش کلاس معرفت یک ساعتی است گاهی اوقات مهمان دیگری هم دارد فکر کنم اینبار هم مهمانی دارد که تا به حال نرسیده است. ساعت۱۰.۳۰ دقیقه است احسان هیچ وقت انقدر دیر نمیکند. کلاغ بد طینتی بر بالای چنار شروع به غار غار گوش خراشی میکنید انگار در میدان دانشگاه عروسی شیطان است. وسکوت بلندی است امروز که گوش هرکسی را کر میکند؛ساعت ۱۱ شد احسان هنوز نیامده است. رفتم به در کلاس شیشه ای شاید کلاس هنوز تمام نشده است. ولی کسی در کلاس نبود همه چیز تیر وتار بود. انگار همه چیز یخ زده بود ترسیدم دوباره به زیر درخت چنار رفتم . احسان می اید هیچ وقت خلف وعده نمیکند . بهار است ولی از زمستان سرد تر .عجب هوای سردی. احسان بیا دیگر هوا ناجوانمردانه سرد است. ساعت ۱۲.۳۰ شد هنوز نیامده است به فکرم رسید از دکتر پدرام بپرسم شاید دکتر از در دیگری رفته است. و من را فراموش کرده است. عجب هوای سردی دارد این فروردین انگار چله زمستان است. به در کلاس میرمحسن رسیدم . دیدم انچه نباید ،دیدم سید به جای شال سبز شال سیاه به گردن دارد.به او گفتم سید جانم ،برادرم احسان کجاست؟قرارمان کنار درخت چنار بود نیامد؛سید با صدایی که غم اعصار را به دوش داشت .گفت احسان امروز با علی کنار حوض کوثر قرار داشت رفت. آری احسان رفته بود و گرنه این هوا انقدر سرد نبود . این دانشگاه تیره و تار نمیشد. بنده مخلص خدا رفته بود که شیطان لعین جشن گرفته بود. ولی من کنار درخت چنار میمانم سر قرار ،احسان می آید حالا به تهران نه ولی مرا به جای جهنم به بهشت می برد.